ZAKONET E RESULULLAHUT (1)

Më poshtë janë renditur disa nga zakonet dhe sjelljet e mira të Resulullahut:
1- Sa herë që e thërriste njeri, i përgjigjej me urdhëro (lebejk). Nuk i zgjaste asnjëherë këmbët në prani të ndonjë njeriu. Zakonisht ulej në gjunjë. Kur ishte duke udhëtuar mbi ndonjë kafshë dhe shikonte njeri që ecte në këmbë e hipte prapa.
2- Kur shkonte në vendin ku ishin ulur es-habët nuk ulej në krye. Ulej në ndonjë vend që shihte bosh. Kur doli një ditë në rrugë dhe pa njerëzit që u ngritën në këmbë për të u tha atyre: (Mos u ngrini në këmbë për mua! Edhe unë njeri si ju jam. Ha si gjithë të tjerët dhe kur lodhem ulem.)
3- Në të ngrënë, në të veshur dhe në gjithçka që bënte nuk i ndante asnjëherë nga vetja ata që i shërbenin. I ndihmonte ata në punët e tyre.
Enes Bin Malik i cili i ka shërbyer gjithmonë Resulullahut, ka thënë: (I kam shërbyer 10 vjet Resulullahut. Shërbimet që më ka bërë ai mua, janë më shumë se shërbimet që i kam bërë unë atij. Asnjëherë nuk mbaj mend të jetë sjellë keq me mua ose të më ketë folur me zë të lartë.)
4- Gjërat e grisuara i qepte vetë, i jepte ushqim kafshëve. Një gjë që e kishte blerë në pazar e çonte po vetë në shtëpi.
5- Vizitonte të sëmurët dhe shoqëronte xhenazetë. Për t’i fituar zemren i vizitonte të gjithë të sëmurët, qofshin të pasur apo të varfër.
6- Çdo herë pas namazit të sabahut ulej përpara xhematit dhe pyeste (A kemi ndonjë vëlla të sëmurë t’i shkojmë për vizitë) Po të mos kishte pyeste (A ka ndonjëri xhenaze t’i shkojmë për ndihmë). Po të kishte xhenaze i ndihmonte ta lanin, ta qefinosnin i falte namazin dhe e shoqëronte deri tek varri.
7- Kur kaloni tre ditë pa parë një es-hab, pyeste për të. Atyre që niseshin për rrugë u bënte dua, atyre që ishin në qytet u shkonte për vizitë.            (Vijon)