DITET E BAJRAMIT

Dita e parë e muajit Sheval është Bajrami i madh, dita e 10’të e muajit Dhilhixhe është dita e parë e Kurban Bajramit. Bajrami i madh është tre ditë, ndërsa Kurban Bajrami është katër ditë. Muslimanët u japin një rëndësi të veçantë ditëve të Bajramit. Duke qenë se këto ditë janë ditë në të cilat falen gjynahet, shtohen ndjenjat e bashkimit dhe afrimit, janë ditë ku gëzohen të varfërit, janë burime të një gëzimi dhe lumturie të madhe.

Në ditët e Bajramit, u bëhen vizita prinërve, mësuesve, miqve shokëve dhe fqinjëve. Në këto ditë duhet të vizitojmë shokët e mirë se nga kjo vizitë fitojmë shumë sevape. Para bajramit bëhen pregatitje të tilla si: ushqime, veshe dhe pastrim. Eshtë mirë të ndihmojmë të varfërit dhe jetimët. Pas namazit të Bajramit vizitohen varrezat, lexohet Kur’ani kerim, bëhen dua, jepet sadaka dhe pritet kurban për shpirt të atyre që kanë vdekur. Pastaj vizitohen të afërmit, fqinjët dhe shokët. Fëmijët u puthin dorën babait dhe më të mëdhenjve, të rinjtë u puthin dorën më të moshuarve.

Kur Pejgamberi “sal-lallahu alejhi ue sel-lem” u shpërngul nga Meka për në Medine dhe pa që medinasit vazhdonin të festonin akoma festat e tyre të vjetra, u tha atyre:

“Allahu teala ka krijuar për ju dy festa më me vlerë (Bajrami i madh dhe Kurban Bajrami)”

Gjithashtu dijetarët e mëdhenj të fesë kanë quajtur si festa edhe ato ditë në të cilat njerëzit u binden urdhërave të Allahut,largohen nga gjërat e ndaluara dhe e kalojnë ditën pa bërë asnjë gjynah e pa ngrënë asnjë kafshatë haram. Kur hazreti Aliu “radiallahu anh” pa një grup të cilët ishin mbledhur e po festonin të gëzuar i pyeti për arsyen, ata iu përgjigjën se është festa jonë. Pas kësaj Aliu “radiallahu anh” u tha:

“Edhe ditët që nuk bejmë gjynahe janë festat tona”

Edhe koha kur muslimanët japin shpirt është festa e tyre sepse vijnë engjëjt e rahmetit dhe i tregojnë mirësitë e Xhennetit.