PERANDORI OSMANE, TE LUTEM RIKTHEHU! (5)

 Por mundësi i tij, Koxhak Hani, i dha për grua vajzën e tij, me të cilën Igori u kthye në Novgorod. Rrënjët turke në Rusi vijnë deri në ditët tona edhe në një pjesë të madhe të aristokracisë ruse e cila mban ende emra turq. Qofshin këta emra si Nabokovi, autori i Lolitës apo Jusupovi, princi më i pasur rus në oborrin e Nikollës II. 
Në një libër të kohëve të fundit, të quajtur “Simfonia e Euroazisë”, shkrimtari shënpetersburgas, Van Zaik, propozon ndërtimin e një historie ndryshe për pjesën e botës ku ne jetojmë. Ideja e Van Zaikut rreh idesë se çfarë do të kishte ndodhur me perandorinë, nëse sulltani mendjendritur, Sartak Hani, që ishte mik i Shën Aleksandër Nevskit, të kishte mbijetuar ndaj atentatit që i bënë? Rrjedhoja mund të ishte që turqit dhe rusët do të rronin bashkë si miq. Van Zajku, mendon se rusët do të ishin bashkuar me turqit dhe themelonin një perandori të quajtur “Ordus”, e cila do të ishte një miks ndërmjet fjalës Hordhi dhe Rusi, dhe do të bashkonte hapësirat e mëdha euroaziatike. Ordusi do të ishte një tokë ku modernia do të kurëzohej me traditën; familja njerëzore do të ruhej e paprishur, edhe pse në të do të kishte njerëz të pasur, ata do të ishin shumë më humanë. 
“Puna e përbashkët dhe përmbajtja nga egoizmi” do të ishte kredoja e Ordus-it. Ordusi do të ishte ideali i botës së Lindjes, ku xhamitë dhe kishat do të shtriheshin kudo, dhe njerëzit jetonin në paqe. Imazhi i një bote ndryshe është kaq tërheqës mes rusëve, saqë në rrugët e Rusisë unë kam parë disa makina të mbajnë slloganet "Unë dua të jetoj në Ordus". Dhe meqë ra fjala, Ordusi do të përmblidhte në veten e tij edhe Jeruzalemin, ku hebrenjtë e larguar nga Hitleri do të gjenin strehim (Hitleri jeton edhe në botën e Ordusit). Por në këtë botë, hebrenjtë janë më shtypës dhe mizorë, por qytetarë të barabartë me palestinezët.                                  (Vijon)