KOMANDANTI DHE GRUAJA

Nje kohe nje komandant kishte nje lulishte shume te bukur. Lulishtja ishte e mrekullueshme, e mbushur me lule shumengjyreshe. Njeri nga lulishtaret qe kujdes per lushishten kishte nje grua shume te bukur. Nje dite teksa komandanti po shetiste lulishten vuri re gruan dhe u mahnit nga bukuria e saj. Gjeti nje pretekst dhe e largoi lulishtarin me pas therriti gruan e tij dhe e urdheroi qe te mbyllte te gjitha dyert e lulishtes.
Gruaja nuk ishte vetem e bukur por edhe shume e zgjuar dhe e ndershme. E kuptoi menjehere qe komandanti kishte qellime te keqija ndaj saj. Shkoi u fsheh disa minuta pas nje peme dhe pastaj erdhi tek komandanti e i tha:
- I mbylla te gjitha dyert. Por ka mbetur vetem njera. Sado qe u mundova ate nuk arrita qe ta mbyll dot. 
- Cila eshte ajo dere qe nuk e mbylle dot?
- Ta dish se ajo dere eshte dera qe Allahu teala me an ete cilesise Basar na shikon ne dhe gjithçka tjeter.
Komandanti kur e degjoi kete, e kuptoi gabimin teri teube dhe qe ate here nuk guxoi te bent eme nje gje te tille.

FTESA
Nje dite, nje njeri megjithese nuk e donte fare, e therret Ebu Osmanin per dreke. Nga edukata e tij e mire, u detyrua ta pranonte ftesen. Kur afroi dreka dhe shkoi ne shtepine e tij, i zoti i shtepise megjithese e kishte ftuar vete, i tha: 
O njeri i keq, nuk ka gje per te ngrene, kthehu mbrapsht!
Ebu Osmani nuk nxori fare ze dhe u kthye te ikte. Pasi kishte ecur pak, degjoi ta therrisnin”khethu prapa!” 
Kur u kthye mbrapa, i zoti i shtepise ia ktheu perseri me te keq.
O Osman! Sa shume shpejton per te ngrene diçka. İk qe ketu, nuk ka asgje per te ngrene! 
Osmani u tregua shume i durueshem, nuk nxori fare ze dhe u kthye perseri te ikte. I zoti i shtepise e therriti dhe e perzuri 30 here me rradhe, ndersa ai u tregua shume i qete. Nga kjo sjellje e mire e tij, i zoti i shtepise e kuptoi qe kishte bere gabim, beri teube dhe i kerkoi falje.