PERG­JIG­JE TE CAS­TIT

∆ Kur Sulltani Alparsllan po përparonte drejt tokave Bizantëve në krye të një ushtrie prej 27 mijë ushtarësh, i afrohet njëri nga ushtarët dhe me një zë si në hall i thotë Sulltanit:
- 300 mijë ushtarë të armikur po afrohen drejt nesh.
Sulltani i jep këtë përgjigje:
- Edhe ne po i afrohemi atyre.
∆ Kur e dënuan Sokratin me vdekje, e shoqja i shkoi pranë dhë i tha "po të ekzekutojnë pa të drejtë". Sokrati i përgjigjet:
- Pse si dëshiroje ti, të më ekzekutonin me të drejtë?!..
∆ Javuz Sulltan Selimi si shumë Sulltanë të tjerë të Osmaëve nuk e tregonte asnjëherë vendin që po nisej për të luftuar. Në prag të një lufte, një ministër iu lut shumë që t’i tregonte vendin të cilin do të sulmonin. Sulltani e pyeti:
- A di ti të mbash një sekret?
- Po, di.
- Epo edhe unë di.
∆ Një nga qeveritarët e Francës u ngrit të kritikonte Napoleonin dhe duke vënë gishtin në hartë tha "Në fillim duhet të pushtojmë këtë pjesën këtu, pastaj këtë pjesën tjetër". Napoleoni iu përgjigj.
- N.q.s ato vende mund të mereshin vetëm me një të lëvizur të gishtit, edhe unë ashtu si thua ti do të kisha vepruar.
∆ Pyetën një filozof.
- A i beson fatit?
Filozofi u përgjigj.
- Patjetër, ndryshe s’kam si t’i shpjegoj sukseset e njerëzve që nuk i dua.
∆ Në një mbledhe një njeri i drejtohet Mehmet Akifit për ta poshtëruar.
- Më falni, vetëriner jeni ju?
Mehmet Akifi pa e prishur fare terezinë:
- Po, ju dhemb ndonjë vend?
∆ Një ditë, filozof Diogjeni ndeshet në një rrugicë me një njeri shumë të pasur e mendjemadh. Rrugica ishte aq e ngushtë sa po të mos hapte rrugë njëri, nuk mund të kalonin. I pasuri i tha Diogjenit që nuk i hapte rrugën ndonjë njeriu të rëndomtë. Diogjeni duke i hapur rrugën ia ktheu
- Ndërsa unë po.