NATA E MIRE E MIRAZHIT (1)

Nata e 27’të e muajit Rexheb është nata e Mirazhit. Mirazh do të thotë shkallë. Kur pejgamberi jonë ishte në moshën 52 vjeçare, në natën e 27’të të muajit Rexheb erdhi Xhebraili alejhisselam e mori me vete dhe e çoi nga Mesxhidi Haram në Mesxhidi Aksa në Kudus e nga aty në qiej.
Dijetarët islamë thonë: “Mirazhi është bërë me shpirtin dhe me trupin bashkë”. Ai që nuk beson se është dërguar nga Meka në Kudus bëhet kafir, sepse kjo është bërë e ditur me ajete Kur’anore. Ndërsa ai që nuk beson se është dërguar në vende të caktuara në qiej nuk e ka besimin të drejtë. Resulullahu pasi pa Xhennetin, Xhehennemin  dhe gjëra të tjera të panumërta kaloi krijesat e kursit, arshit dhe shpirtit, pa Allahun teala jashtë vendit dhe kohës qartë fare pa asnjë pengesë në një mënyrë që nuk dihet nuk mund te kuptohet e nuk mund të shpjegohet. Pasi arriti të mirat që asnje krijesë nuk mund t’i dije dhe nuk mund t’i kuptojë, për një çast zbriti në Kudus e që aty u kthye përsëri në Mekke.
Në ditën e Mirazhit  u bënë farz 5 kohët e namazit. Përpara mirazhit ishte vetëm koha e Sabahut dhe Ikindisë. Në natën e Mirazhit namazi i Akshamit u bë farz 3 rekate, namazet e tjera 2 rekate. Me një urdhër te dytë në Medine namazet përveç atij të Akshamit dhe të Sabahut u bënë 4 rekat. Në vitin e katërt hixhri për misafirët këto namaze u kthyen përsëri në dy. Edhe këndimi i ezanit ka filluar përpara hixhrit, në Meke, në natën e Mirazhit. Në vitin e parë Hixhri erdhi urdhëri për të shpallur kohët e namazit.                               (Vijon)