E MIRA E MADHE

I zoti i shtepise hapi deren dhe u ndesh me disa police. Ne ankth i pyeti:
- Deshet gje zoterinj?
- Ai qe ishte oficer i’u pergjigj:
- Zoteri e kapem personin qe vodhi shtepine tuaj.
I zoti i shtepise pasi e veshtroi djaloshin nga koka tek kembet u largua pak nga dera dhe tha “Urdheroni futuni brenda”. Te gjithe u futen ne dhomen e pritjes. I zoti i shtepise u’a shtrengoi doren te gjitheve me radhe ne fillim policeve dhe ne fund djaloshit qe i kishte vjedhur shtepine. 
- U gezova shume qe erdhet se kisha shume deshire te njşhesha me kete djaloshin. 
Njeri nga policet nderhyri dhe tha: Zoteri ky nuk eshte polic civil por eshte personi qe ka vjedhur shtepine tuaj. 
E di qe eshte hajdut por nuk do te bej padi per te.
Te gjithe u çuditen. Por i zoti i shtepise pasi i qerasi miqte e vazhdoi fjalen:
- Perpara se te me vidhej shtepia qendroja zgjuar deri vone dhe per kete arsye kishte raste qe nuk ngrihesha dot per te faluar namazin e sabahut. Dhe megjithese kisha shume deshire mezi arrija te lexoja nje faqe ne dite nga Kur’ani kerim. Gjithashtu nuk arrija t’i falja si duhet namazet se gjithmone nxitoja. Ndersa ky djalosh me shpetoi nga ky dembelizem. Sepse me vodhi televizorin.

ÇORAPET E PASANIKUT
Nje burre pasanik kur e kuptoi se po i afrohej vdekja therriti prane djalin e tij dhe i la amanetin me te rendesishem. I tha: “Kur te vdes me fut ne varr me çorape”. I biri megjithese nuk e kuptoi deshiren e te atit pranoi. Perpara se te largohej i ati i dha edhe nje leter ne dore dhe e porositi qe pas vdekjes se tij ne momentin e pare qe te mbetej ngushte te hapte letren. 
Kaluan kohe dhe me ne fund burri dha shpirt. Ne kete moment djali filon te mendoje s’i t’ia beje per ta varrosur te atin me çorape. Shkon tek nje hoxhe dhe e pyet a eshte e lejuar nje gje e tille, por hoxha i kthen pergjigje negative. Shkon pyet nje hoxhe tjeter por edhe ky i pergjigjet “Gje qe sbehet, kjo nuk eshte e lejuar nga feja jone.” Djali tani ishte ne nje gjende qe nuk po dinte si te vepronte, ne kete momet i’u kujtua porosia e dyte e te atit qe pas vdekjes se tij ne momentin e pare qe te mbetej ngushte te hapte letren dhe keshtu beri. Ne leter shkruheshin keto rreshta:
“Bir! Siç po e shikon edhe vete, une megjithese jam kaq shume i pasur nuk po mar dot m evete as nje pale çorape. Tani ti mendo vete per te tjerat…”