GRUAJA NE EUROPE (2)

“Ai që ka grua është njëlloj si të ketë bletë, se ajo e pickon vazhdimisht”
“Gruaja është si kalendari, të hyn në punë vetëm një vit”
“Gruas edhe po t’i pritet gjuha, nuk pushon”
“Një grua e mirë do të thotë një grua pa tru”
“Gruaja rrihet por nuk vritet”
Disa fjalë të Pejgamberit “sal-lallahu alejhi ue sel-lem”:
“Në Ahiret do të jem unë ai i cili do kërkoj të drejtën e gruas që është rrahur nga burri.”
“Më i miri prej muslimanëve është ai i cili është më i mirë për gruan e tij”
“Mos i mundoni gratë! Ato janë amaneti i Allahut teala. Tregohuni të butë dhe silluni mirë me to!”
“Xhenneti është nën këmbët e nënav.”
Deri në vitet 1790 në Angli shitja e gruas, ose më saktë shitja e gruas nga burri i saj ishte një ngajrje e zakonshme që ndodhte çdo ditë. Në gazeta gjeje lajme të tilla në lidhje me këto shitje: “Rast i mirë, rast që nuk duhet ta humbisni” etj…Gratë të heshtura ndiqnin burrat e tyre të cilët u kishin hedhur nga një litar në qafë dhe i çonin në pazar. Në pazar qëndronin bashkë me lopët, viçat dhe delet dhe shiteshin duke bërë pazar njëlloj si kafshët. Shitësit e demostronin dhe e lavdëronin mallin e tyre deri në imtësitë më të vogla. Mbi të gjitha edhe shteti merrte taksa nga këto shitje. Shitjet që bëheshin pa dijeninë e shtetit quheshin të pavlefshme. Në shitje gjendeshin të gatshëm nëpunësit e shtetit të cilët pregatisnin menëjherë tapinë në lidhjë me shitjen. Ishte e detyrueshme që gratë të çoheshin në pazar duke u tërhequr nga një litar që u hidhej në qafë.