FJALËT E FUNDIT TË HZ.OSMANIT R.A

Në kohën e hz.Osmanit, me shpejtësi u përhapën  përçarjet, konfliktet. Burimi më i madhë i konfliktit ka qenë në Egjipt. Propagandën kundër Osmanit r.a. në Hixhaz, Basrë, Siri dhe Egjipt bënte Abdullah Ibn Sebe. Abdullah Ibn Sebe ka qenë çifut i cili e kishte pranuar formalisht fenë Islame, d.m.th. ka qenë munafik(hipokrit).
Ibn Sebe në Egjipt, formoi një lloj besimi, që ishte në kundërshtim të plotë me Islamin. Ai thoshte se profeti ka për të ardhur përsëri në këtë botë, ashtu siç ka për të ardhur Isai a.s.  Ai shprehu admirimin e vet ndaj Aliut, duke akuzuar Ebu Bekrin, Omerin, dhe Osmanin se ishin grabitës të kalifatit. Sipas mendimit të tij, Aliu ka cilësi të Zotit xh.sh. me këto dogma ai arriti ta binte popullin egjiptian që të urrente Osmanin r.a. 
Kështu që trembëdhjetë mijë vetë e rrethuan qytetin e Medinës, dhe khalifit(Osmanit r.a.) i thanë që të tërhiqet nga khalifati.
Ndërsa hz.Osmani tha; “nuk e nxjerri me dorën time, veshjen të cilin ma ka veshur Resulullah a.s.”
Delegacioni i Shamit Muaviu, kur e pa seriozitetin e punës, dhe kur bëri propozimin për sjellje të ushtarëve, hz.Osmani r.a. tha: “ Hasbunallah ve ni’mel vekil”, Allahu më mjafton mua.Sa mbrojtës i mirë është Ai” 
Kur u rrethua shtëpia nga ana e egjiptianëve, të pranishmëve ua tregoi disa hadithe të pejgamberit a.s., njëri ndër hadithet ka qenë; pejgamberi a.s. kur ishte duke ulur  në malin Shebir së bashku me Ebu Bekrin, Omerin dhe Osmanin Mali ishte lëkundur. Dhe Resulullahu a.s ka thënë: “O Mal, ndalu, mbi teje e ke një pejgamber, një sëddëk(besnik) dhe dy shehid(dëshmorë).”
Hz.Osmani r.a. pasi e tregoi këtë hadith, duke u betuar tha; “unë do të bëhem shehid.”  
Ai asokohe filloi të lexojë Kur’an. Ata e prenë dhe pikat e gjakut të tij të pastër ranë në ajetin “Fesejekfike humullah ve huvee semiul alim”. 
Dhe; “O Zot, ngrite këtë përçarje nga mesi i muslimanëve.” bëri lutje. Më pas vdiq duke e përmendur Allahun xh.sh.                                                      (Vijon)