IMAM SHAFIU

I nderuari Muhammed bin Idris Shafi është krijuesi i methhebit Shafi, i cili është një nga katër methhebet e sakta. Gjyshi i tij ka qënë es-habi Kiram dhe ka qënë i quajtur Shafi. Për këtë arsye edhe Imam Shafiu është bërë i njohur po me këtë emër. Ka lindur në vitin 767 (150 Hixhri) dhe ka vdekur në vitin 820(Hixhri 204).
Ka qenë dijetar i madh i hadithit, Fikhut dhe letërsisë. Eshtë shkrimtari i parë i Usul-i Fikhut. Janë me shumë vlerë librat e tij mbi hadithin Sunnen dhe Musned dhe librin Kitap-ul Umm mbi diturinë e Fikhut. Arsimin e parë e ka marrë në Mekke. Në moshën 7 vjeçare u bë hafiz i Kur'anit. Në moshën 10 vjeçare ngaqë nuk kishte mundësi të blinte librin Muvatta të Imam Malikut, e mori hua nga një person tjetër dhe e mësoi përmendësh brenda 9 ditëve. Ngaqë fisi Huzejl e fliste në mënyrë më të përsosur gjuhën arabe shkoi pranë tyre dhe foli me ta. Në këtë mënyrë shtoi diturinë e letërsisë.
Në moshën 20 vjeçare shkoi në Medine pranë Imam Malikut. Studjoi dituri për 9 vjet me rradhë. Kur u kthye në Mekke e mori prijësi i Jemenit dhe e bëri gjykatës në Jemen. Pasi punoi 5 vjet si gjykatës në Jemen, shkoi në Bagdad për të shtuar dituritë. Përfitoi shumë nga dituria dhe librat e njerkut të tij, Imam Muhammedit.
Imam Shafiu ka thënë:
"Nqs Imam Muhammedi nuk do të ishte mësuesi im, unë do të kisha ngelur tek pragu i derës së diturisë. Të gjithë dijetarët janë fëmijët e dijetarëve të Irakut, dijetarët e Irakut janë fëmijët e dijetarëve të Kufjes, këto të fundit janë fëmijët e Ebu Hanifes".
Më vonë u kthye përsëri në Mekke. Për 9 vjet me rradhë u dha mësim nxënësve dhe haxhinjve.
I nderuari Ahmed Ibni Hanbel megjithëse ishte dijetar i madh, është bërë nxënësi i Imam Shafiut.