PRERJA E KURBANIT

Eshtë vaxhib për çdo musliman mashkull apo femër, të lirë, të aftë për të menduar, që ka arritur moshën e pjekurisë, që ka pasuri më tepër se nevoja, që të bëjë kurban një kafshë deri në perëndim të ditës së tretë të Bajramit. Pasuri e nevojshme quhet: 1 shtëpi, 3 palë roba, veglat dhe  mobiljet që përdoren në shtëpi, shërbëtorët, mjetet që përdoren për ti hipur, librat e zanatit dhe borxhet që duhet të paguajë.
Kurban; do të thotë prerja e njërës prej kafshëve, dele, dhi, lopë ose deve m eme qëllimin e kurbanit në një nga tre ditët e para të Kurban Bajramit. Deveja ose lopa mund të blihet dhe të pritet me qëllimin e kurbanit nga shtatë muslimanë bashkarisht. Dhënja e këtyre kafshëve të gjalla të varfërve ose dikujt tjetër si sadaka nuk quhet kurban.
Një kafshë që nuk i sheh njëri sy, që është topalle e nuk ecën dot, që i mungon më tepër se gjysma e dhëmbëve, i është prerë më tepër se gjysma e veshit dhe e bishtit ose njëra nga këmbët, ose një kafshë që është shumë e dobët, nuk mund të bëhet kurban.
Shtatë pjesë të kurbanit dhe të çdo kafshë që janë haram të hahen:
1-Gjaku i derdhur,
2-Organet e urinës,
3-Gjëndërrat e urinës,
4-Qeska e urinës,
5-Tëmthi,
6-Pjesa e përparme e kashës femër,
7-Vezët e dashit.
Eshtë e pëelyeshme që një të tretën e kurbanit ta mbash në shtëpi, një të tretën t’ua japësh komshinjve dhe pjesën tjetër të varfërve. Mund edhe t’u shpërndahet i gjithi të varfërve ose të mbahet i gjithi në shtëpi.
Lëkura i jepet një të varfëri që fal namaz ose përdoret në shtëpi.