SHPJE­GI­ME TE DI­SA TER­MA­VE IS­LA­ME

Ruku: pjesë përbërëse e rekatit që bëhet duke përkulur pjesën e sipërme të trupit në formë horizontale (koka të jetë në një nivel me shpinën), ndërsa duart vendosen mbi gjunjë.
Sadaka: çdo lloj pasurie që u jepet vullnetarisht të varfërve ose dikujt tjetër, lëmoshë.
Sadakatul-fitër: sadakë specifike, që jepet në Ramazan.
Sadaka: lëmoshë, sadakaja.
Safa: ngazëllim, endje, bukurit, stolit.
Saf: rend i xhematit kur falen pas imamit.
Salavat: lutje (dua) e posaçme në gjuhën arabe, me të cilën personi i lutet Allahut xheleshanuhu, për Muhammedin (salall-llahu alejhi ve selem).
Selam: përshëndetje islame, shpëtim, paqe.
Sexhde: pjesë përbërëse e rekatit. Kryhet pas rukusë në atë mënyrë që falësi lëshohet në tokë me ballë, me hundë, me duar dhe me gjunjë. Namazi nuk është i vlefshëm pa bërë sexhden.
Sehvi sexhde: sexhde korrigjuese (përmirësuese). Kjo sexhde bëhet nëse është bërë ndonjë gabim (lëshim) jo i rëndë gjatë namazit.
Salih: i,e mirë, dobishëm (ameli salih që do të thotë: punë të mira).
Sem: të degjuarit (vetije e Zotit Madhështor).
Sevab: punë e mirë, vepër e mirë, e dobishme, bamirësi.
Siddik: besnik (p. sh. Ebu Beqiri Siddik).
Sifati dhatijje: vetijet personale të Zotit Madhështor.
Sifati thubitijje: vetijet e Zotit Madhështor t'amshueshme, për jetë.
Sure: citatë të Kur'âni qerimit që permbahen nga ato ma të shkurtra qe jan âjetët.