BESIMI I PASTRON GJYNAHET

Dihjei Kelbi përpara se të besonte ishte një prijës i pasur Arab. Pejgamberi ynë dëshironte shumë që ai të bëhej musliman. Ai kishte më tepër se 700 punonjës të ndryshëm të cilët punonin për të. Kthimi i këtyre në muslimanë varej nga ai.
Kur Dihjei Kelbi filloi të dëshironte të bëhej musliman, një ditë pas namazit të sabahut Allahu teala i tregoi Pejgamberit se në zemrën e Dihjei Kelbit ishte mbjellë fara e besimit. Pas pak Dihjei Kelbi u fut në faltoren ku ishte Pejgamberi. Pejgamberi ynë hoqi rrobën që kishte mbi shpatulla dhe e shtroi në tokë. I bëri me shenjë të ulej aty. Dihjei Kelbit kur pa këtë zemërgjërësi të pejgamberit, filluan ti rridhnin lot nga sytë. Me përulësi dhe respekt filloi të thotë “Eshhedu en la ilahe il-lall-llah ue eshhedu enne Muhammeden abduhu ue Rresuluhu” duke qarë me dënesë.
Pejgamberi e pyeti:
- Përse qan?
- O Pejgamber i Allahut! Unë kam bërë shumë gjynahe. Cili është çmimi i faljes së këtyre gjynaheve? A duhet të jap mallin dhe gjithçka që kam si sadaka, apo duhet të vritem?
- Çfarë gjynahesh ke bërë Dihje?
- O Pejgamber i Allahut! Duke iu nënshtruar zakoneve të periudhës së paditurisë kam vrarë vajzat e mia.
- Pikërisht në këtë moment erdhi Xhebraili aslejhisselam dhe tha:
“O Pejgamber i Allahut! Allahu teala ua ka falur të gjitha gjynahet e kryera në periudhën e paditurisë atyre që bëhen muslimanë.”