TRE DJEMTE

Tek çezma e vetme e fshatit ishin mbledhur tre gra dhe po mbushnin enet me uje. Duke biseduar me njera tjetren prane tyre ishte afruar nje plak dhe me kureshtje kishte filluar te degjonte çfare po flisnin.  Gruaja e pare kishte thene:
“Kam nje djale i cili eshte shume i shkathet dhe i zoti, me besoni eshte nje djale per tu marre shembull.”
Gruaja e dyte: “Edhe une kam nje djale qe e ka zerin si bilbili, kur kendon ai te gjithe qajne.”
Ndersa gruaja e trete kishte heshtur dhe nuk kishte thene asgje per djalin e saj. Sapo tre grate me ne fund i mbushen me veshtiresi enet e tyre nga çezma qe rridhte fare pak uje, dhe po beheshin gati te iknin, duket aty afer djali i gruas se pare i cili filon te beje akrobacira. Gruaja e gezuar kur e pa filloi te thoshe e shikoni sa i zoti eshte djali im shikoni sa akrobacira te bukura qe ben. Ne kete moment vjen edhe djali i gruas se dyte, ky filon te kendoje aq bukur sa te gjithe u mahniten prej zerit te tij. Me ne fund u duk djali i gruas se trete, ky nuk kishte bere asgje si dy te tjeret perpara tij por pa folur prane i ishte afruar nenes se tij dhe i kishte marre nga dora enen plot me une per ta mbajtur ai.
Me pas te tre grate i ishin kthyer plakut “Tani i pe te tre djemte tane” Ndersa plaku i ishte pergjigjur:  “Une pashe vetem nje djale. Pashe vetem ate djalin qe i’a mori nenes enen nga duart dhe e mbajti vete.”

KEPUCET E MBUSHURA ME FLORINJ
Nje dite te ftohte dimri nje ngrua e varfer pa nje djale te vogel qe punonte si sherbetor tek shtepia e nje pasaniku. Djali i vogel po mberdhihte shume sepse bente shume ftohte dhe nuk kishte kepuce te vishte. Gruas megjithese ishte vete e varfer i erdhi shume keq per djalin e vegel keshtu qe bleu nje pale kepuce dhe i’a beri dhurate. Djali i vogel quhej Jusuf. Jusufi megjithse ishte i varfer, i mundi te gjitha veshtiresite dhe arriti te studionte. Me kalimin e viteve fale zotesise se tij Jusufi arriti te behej komandanti i flotes detare te perandorise Osmane.
Jusufi ne asnje moment te jetes se tij nuk e harroi gruan qe e kishte ndihmuar ate kur ishte i vogel, duke i blere nje pale kepuce. Nje dite i dergoi asaj dhurate nje pale kepuce te mbushura me florinj. Bashte me kepucet ishte edhe ky shenim: “Ai djali i vogel te cilit i veshe nje pale kepuce ne kohen kur i kishin ngrire kembet nga i ftohti, po mundohet t ete shlyeje borxhin. Te lutem ma bej hallall hakun tend! Mos me harro ne duate tuaja!”