HALLALLI DHE HARAMI (1)

Ebu Bekri “Radijallahu anh” nje here piu qumeshti qe i dha sherbetori. Me pas e kuptoi qe ky qumesht nuk ishte hallall dhe futi gishtat ne fyt dhe e nxorri duke e vjelle. U mundua aq shume per ta vjelle saqe ata qe e pane menduan se po vdiste. Me pas i’u lut Allahut
“O Allah! Une bera aq sa munda. Kerkoj mbrojtjen Tende nga grimcat qe mund te kene mbetur ne stomak ose ne vena.”
Po keshtu ka vepruar edhe Omeri “Radijallahu anh”  kur i dhane njehre gabimisht te pije qumeshtin e deveve qe ishin per zekat.
Abdullah bin Omer “Radijallahu anh”
(Edhe pot e falni namaz aq shume sa t’iu shtremberohet kurrizi, edhe po te agjeroni aq sat e beheni te dobet sa nje fije floku, po nuk u ruajtet nga haramet, nuk pranohet, nuk ka asnje vlere.)
Jahja bin Muaz thote:
(T’i bindesh Allahut teala i ngjan nje thesari. Çelesi i ketij thesari eshte duaja, dhembezat e çelesit jane ushqimet hallall.)
Sehl bin Abdullah Tusteri thote:
(Per te patur nje besim te persosur duhen kater gjera: Te besh te gjithe farzet, te ushqehesh me ushqim hallall, te largohesh nga te gjitha llojet e haramit dhe se fundi te vazhdosh t’i besh tre tep arat deri kur te japesh shpirt.)
Te medhenjte thone:
 (Kush han 40 dite ushqim te dyshimte i nxihet zemra, i njolloset.)
 Sehl bin Abdullah Tusteri thote:
(Ai qe ushqehet me haram, do apo nuk do te shtate shqisat e tij veprojne harame. Shqisat e atyre qe ushqehen me ushqim hallal bejne ibadete dhe e kan ete lehte te veprojne pune te mira.)            (Vijon)