Untitled Document

SHPJE­GI­ME TE DI­SA TER­MA­VE IS­LA­ME (5)

Ruku: pjesë përbërëse e rekatit që bëhet duke përkulur pjesën e sipërme të trupit në formë horizontale (koka të jetë në një nivel me shpinën), ndërsa duart vendosen mbi gjunjë.
Sadaka: çdo lloj pasurie që u jepet vullnetarisht të varfërve ose dikujt tjetër, lëmoshë.
Sadakatul-fitër: sadakë specifike, që jepet në Ramazan.
Sadaka: lëmoshë, sadakaja.
Safa: ngazëllim, endje, bukurit, stolit.
Saf: rend i xhematit kur falen pas imamit.
Salavat: lutje (dua) e posaçme në gjuhën arabe, me të cilën personi i lutet Allahut xheleshanuhu, për Muhammedin (salall-llahu alejhi ve selem).
Selam: përshëndetje islame, shpëtim, paqe.
Sexhde: pjesë përbërëse e rekatit. Kryhet pas rukusë në atë mënyrë që falësi lëshohet në tokë me ballë, me hundë, me duar dhe me gjunjë. Namazi nuk është i vlefshëm pa bërë sexhden.
Sehvi sexhde: sexhde korrigjuese (përmirësuese). Kjo sexhde bëhet nëse është bërë ndonjë gabim (lëshim) jo i rëndë gjatë namazit.
Salih: i,e mirë, dobishëm (ameli salih që do të thotë: punë të mira).
Sem: të degjuarit (vetije e Zotit Madhështor).
Sevab: punë e mirë, vepër e mirë, e dobishme, bamirësi.
Siddik: besnik (p. sh. Ebu Beqiri Siddik).
Sifati dhatijje: vetijet personale të Zotit Madhështor.
Sifati thubitijje: vetijet e Zotit Madhështor t'amshueshme, për jetë.
Sure: citatë të Kur'âni qerimit që permbahen nga ato ma të shkurtra qe jan âjetët.
Synnet: çdo veprim, çdo punë e çdo të folur të Pejgamberit (Sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem).
Sûr: burija e engjëllit Israfil.
Sherif: me nder, nderuar, një atribut i bukur për persona të dalluarë.
Sheriat: Ligji Islam, bazuar në Kur'ân dhe hadisët.
Shi'it: muslimanet e mez'hebit Shi'i, të shashtisur nga rruga e drejtë.
Shuhud: me pa me syrin e zemrës.
Shirk: me njohë shok, ortak partner për Zotin Madhështor.
Shefaat: ndërmjetsimi i gjynaheve pranë Zotit Madhështor.
Sunnet: traditë, zakon. Në terminologjinë islame është puna, veprimi i Muhammedit alejhisselam, ose pëlqimi i tij.
Sure: kaptinë e Kur’anit.
Shehid: luftëtar që vritet për liri të fesë e të atdheut; i mbyturi pa faj.
Sheriat: ligji, norma ligjore islame e bazuar në Kur’an dhe në hadith.
Sherr: dëm, keq, keqbërje.
Tabiin: gjenerata që ka arritur të mbajë mend e të shoqërohet me shokët e Muhammedit alejhisselam.
Taharet: pastrimi i organit pas kryerjes së nevojës së madhe e të vogël.
Tahmid: të shprehurit e sintagmës “el-hamdulil-lah” - “Falënderimi i qoftë Allahut”.
Takva: i devotshëm, që i frikësohet Allahut xheleshanuhu. Takva quhet personi që i kryen të gjitha detyrimet fetare-islame.
Tavaf: sjellja rreth Qabesë (gjatë kohës së haxhit) sipas rregullave islame.
Tekbir: të shprehurit e sintagmës “Allahu ekber” - Allahu është më i madhi.               (Vijon)