BE­SI­MI I DREJ­TE

• Të besojmë se Kur’ani kerim është fjala e Allahut, nuk është vepër e njerëzve.
• Të mos i themi kafir muslimanëve të cilët falin namaz, për shkak të gjynaheve të tyre.
• N. q. s besimi i dikujt që  fal namaz bie në kundër- shtim më besimin e drejtë, ky  person edhe po të fali namaz edhe po ti bëjë të gjitha ibadetet e tjera quhet kafir.
• Duhet ti duam të gji- thë as-habët pa përjashtm, nuk duhet të mëndojmë keq për as- një prej tyre.
• Të besojmë se hazreti Ebu Bekri dhe Hazreti Omeri kanë qenë halife dhe se superioriteti i tyre ka qenë gjatë kësaj kohe.
• Të besojmë se në Xhennet do të shihet Allahu teala.
• Të mos kemi dyshime mbi besimin tonë.
• Të besojmë se meshi mbi çorape është nga feja.
• Të besojmë mrekullitë e enbijave dhe vetitë e mbinatyrshme të evlijave.
• Të ndjekim një nga katër methhebet e sotme që janë hak, të mos jemi pa methheb.
• Të besojmë Urën e Siratit.
• Të besojmë pyetjet e varrit
• Të besojmë se e mira dhe e keqja janë me dëshirën e Allahut.
• Të besojmë në shefaatin(ndërmjetësinë për tu futur në Xhennet) në ditën e kiametit.
• Të besojmë se mira-zhi është bërë me trup dhe shpirt bashkë.
• Të besojmë se mundimet e varrit do ti bëhën shpirtit dhe trupit.
• Të besojmë se vizita e varreve dhe ti kërkosh ndihmë Pejgamberit ose evlijave është e lejuar.
• Të besojmë se është e lejuar që sevapi i leximit të Kur’anit dhe i sadakasë së dhënë mund ti falet të vdekurve dhe ky sevap të bëhet shkas që atyre tu pakësohen vuajtjet.