ATO QE PASHE NE HAPESIRE

Asrtonauti John Gleen i tregon kështu kujtimet e tij në hapësirë:
"Siç dihet drita ecën me një shpejtësi 300 000 km/h  pra për një sekondë arrin të përshkojë 7 herë botën. Po t’i hedhim një sy masave të gjithësisë, habija do të na shtohet akoma më shumë. Sepse rrezja e galaktikës tonë është 30 000 vjet dritë dhe rrotullohet rreth vetes në 200 miljon vjet dritë. Nuk e di a arrini ta imagjinoni dot se çfarë renditje të përsosur ka sistemi diellor. Jashtë kësaj galaktike gjenden me miljona galaktika të tjera. Të gjitha rrotullohen me një shpejtësi marramendëse sikur i shmangen njëra-tjetrës.
N.q.s do të shohim me teleskop nga të katër anët për t’u munduar të përcaktojmë madhësinë e gjithësisë mund të themi se është të paktën 2 miljard vjet dritë e gjatë.
Të shikojmë edhe përbërjen e atomit që cilësohet si elementi më i vogël: Këto grimca të imëta tregojnë se janë të ngjashëm me sistemin diellor dhe se janë krijuar po nga e njëjta forcë. Rrotullohen rreth bërthamës së tyre pikërisht si yjet dhe tregojnë se për atë fuqi nuk ka dallim, i madh apo i vogël. Ne që e besojmë se ekziston një forcë, e cila na lejon ne të komandojmë rraketat nga largësia, si ka mundësi të mohojmë ekzistencën e një force që komandon yjet në qiell dhe atomet brënda qelizës dhe i bën ata të rrotullohen si helikë, në boshllëk.
Kur e shohim se ndonjëherë nuk arrijmë dot të komandojmë një rraketë të vogël, si mud ta quajmë rastësi udhëtimin që kryejnë yjet me masë dhe shpejtësi marramendëse pa as më të voglin gabim?
Unë për vete do të mjaftohem duke thënë vetëm këto: "Pasi dola në hapësirë dhe pashë atë gjë madhështore, kam turp ta them me gojë fjalën rastësi."