Untitled Document

VEPRIMET QE TE ÇOJNE NE KUFER (2)


¬ Të thuash: “Islami nuk është i përshtatshëm për këtë shekull”
¬ Të këndosh Kur’anin kerim, mëvlidin ose ilahitë, duke përdorur vegla muzikore.
¬ Të mos mësosh dhe të mos e ndiesh nevojën të mësosh dituritë e fesë që janë farz.
¬ Të besosh se shpirti i një të vdëkuri i kalon një fëmije tjetër që lind.
¬ Të quash të drejtë një njeri tiran.
¬ Të përgëzosh një njeri kur ka kryer një gjynah.
¬ Të flasësh fjalë të këqija për besimtarët.
¬ Të shohësh me epsh një grua të huaj dhe të thuash “është sevap të shohësh gjëra të bukura”
¬ Të thuash për alkoolin “po të pish pak nuk është haram”
¬ Të thuash kur sheh një fëmijë të bukur “E ka krijuar Allahu me kujdes të veçantë dhe e ka zbukuruar”
¬ Të thuash për dikë për ta poshtëruar “Po u fut ky në xhennet unë nuk futem”
¬ Të thuash “Të jesh kafir është më mirë sesa të jesh hajdut, gënjeshtar, tradhëtar..”
¬ Të thuash “Allahu na shikon nga qielli” ose të thuash “Allahu ndodhet në qiell”
¬ Të thuash për mundimet e varrit ose për mundimet e Ahiretit “Nuk përputhen me logjikën ose me shkencën”
¬ Të thuash “Çfarë ndryshimi ka e fal apo nuk e fal namazin?”
¬ Të thuash “Hallalli nuk më sjell të mira”
¬ Të presësh shpresat nga mëshira e Allahut ose të jesh i siggurtë që i ke shpëtuar dënimit.
T’i thuash kafir një Muslimani.
N.q.s një musliman bën ndonjë nga këto veprime, ose një veprim tjetër që të çon në kufër, nëse del nga feja dhe bëhet kafir, i fshihen të gjitha ibadetet që ka bërë më parë. Një musliman që ka dalë nga feja nuk mund të bëhet përsëri musliman vetëm duke the Kelimei shehadetin, por duhet që patjetër të bëjë teube për atë veprim që e ka nxjerrë nga feja.