TREGIM

Dihje ishte një sahabi me fytyrë shumë të bukur. Shpesh herë Xhebraili “alejhis-selam” i paraqitej Resulullahut me pamjen e Dihje’s. Një ditë Xhebraisli “alejhis-selam” kishte ardhur tek Resulullahu me pamjen e Dihje’s, Hazreti Hasani dhe Hyseni të cilët e panë erdhën dhe u ulën në prehrin e tij. Pejgamberi “alejhis-selam” deshi t’i largonte por Xhebraili “alejhis-selam” i tha:
- O Resulullah përse dëshiron t’i largosh? Kur Fatimeja falte namazin e tehexhudit Allahu më dërgonte mua dhe unë tundja djepat e këtyre, dhe kështu Fatimeja mund të falej e qetë. Ndonjëherë kur nëna e këtyre është në gjumë vij dhe i bëj të pushojnë kur qajnë. Nuk ka ndonjë pengesë që të vijnë pranë meje dhe të ulen në prehrin tim.
- O vëllai im Xhebrail, njëri nga sahabet e mi, Dihje udhëton shpesh. Sa herë që kthehet nga udhëtimi i sjell dhurata këtyre. Kanë menduar sikur je Dihe prandaj erdhën dhe u ukën në prehrin tënd.
 Xhebraili “alejhis-selam” zgjati duart në Xhennet dhe mori që aty një vesh rrush dhe një shegë të kuqe. Rrushin i’a dha Hazreti Hasanit dhe Shegën Hazreti Hysenit. Teksa po hanin fruat një lypësar trokiti në derë dhe kërkoi pak rrush dhe shegë. Resulullahu nga zemërgjerësia e madhe deshi t’i jepte por Xhebraili “alejhis-selam” e pengoi duke i thënë:
“O Resulullah! Ai lypësar është shejtani. Ai i ka haram të mirat e Xhennetit prandaj kërkon ti hajë këto të mira me mashtrime.”