MJALTI, NJE USHQIM I MREKULLUESHEM (1)

Mjalti është njëkohësisht një anticeptrik i mirë. Në një mjaltë “të pjekur” mirë, bakteret nuk mund të rrinë më tepër se 2 orë. Në një varrezë të vjetër të mbretit të Egjiptit është gjetur mjaltë 3300 vjeçar, i cili me gjithë kalimin e shumë viteve ishte forcuar, i kishte ndryshuar ngjyra, por nuk i kishte humbur natyraliteti.
Nektari i mjaltit është një ushqim i jashtëzakonshëm në çdo pikë të të cilit ruhen mineralet, enzimat dhe lëndët e tjera ushqyese si hekuri, bakri, magnezi, potasiumi, fosfori, proteinat dhe vitaminat. Për të sëmurët e diabetit megjithëse sheqeri është një ushqim vdekjeprurës, te mjalti nuk ekziston një rrezik i tillë. Ai pastron gjakun, rregullon qarkullimin e tij, ndihmon në shërimin e sëmundjeve kockore, largon forcimin e damarëve të gjakut, shërben si qetësues në sëmundjet nervore dhe shumë aftësi të tjera kuruese. Në librat e mjekësisë mund ta gjeni në librin me emrin “ilaçe popullore”.
Në suren “Nahl” të Kuranit gjendet ky ajet fisnik: “Mjalti i bletës është shërues i çdo sëmundjeje”, njëkohësisht Pejgamberi ynë (s.a.v.s) në shumë hadithe ka sugjeruar ngrënien e mjaltit. Në ditët e sotme me zbulimin nga ana e mjekësisë e veçorive të shumta të mjaltit, kuptohet se se me vend janë surja dhe hadithet që flasin për të. Si do ta sqarojmë faktin që cilësitë e vërtetuara nga shkenca në shekullin e XX-të, janë sqaruar që përpara 1400 vitesh nga Pronari i çdo gjëje?                                        
(Vijon)