SULLTAN MAHMUDI DHE AYAZI

Ne kohen e Sultan Mahmudit nje djale i ri qe kishte ardhur nga fshati, fale zgjuaresise dhe zotesise se tij bie ne sy dhe arrin te behet minister. Ministrat e tjere behen xheloze nga ngritja kaq e shpejte ne detyre e Ajazit dhe keshtu nje dite shkojne tek Sulltani dhe ankohen se ajazi vidhte florinj nga thesari dhe shkonte fshehurazi ne nje dhome ne oborrin e pallatit e i fshihte florinjte aty. Keshtu Sulltani i dha urdher atyre qe nje dite te shkonin te kontrollonin dhomen e Ajazit dhe ta njoftonin ate per çfare do te gjenin aty.
Ministrat shkuan nje nate ne dhomen e Ajazit e hapen me shume veshtiresi deren sepse kishte nje kyç te forte dhe u futen brenda. Por aty pane se te gjitha hamendjet e tyre ishin te kota. Sepse aty gjendeshin vetem nje rrobe e vjeter e bere nga lekura e deles dhe nje pale opinga, te dyja keto te varura ne mur. Germuan edhe dheun me shpresen se mos gjenin aty florinj te vjedhur por as aty nuk gjeten gje. Te turperuar shkuan tek Sulltani dhe i thane: “Ne jemi gabuar. Jemi te penduar qe u treguam xheloze dhe shpifem per Ajazin. Jemi gati te pranojme çdo ndeshkim qe do ten a japesh.”
Sultani i’a jep Ajazit te drejten e ndeshkimit. Ndersa ai tha:
 “O Sultani jone! Nuk eshte e pershtatshme qe un ete jap ndeshkim ne pranine tende. Megjithese keta mund te jene fajtore, perseri faji kryesor eshte imi. Sepse pot e mos i kisha vene une nje kyç te forte deres, e pot e mos futesha atje fshehurazi, keta nuk do te dyshonin per mua. O Sulltan, ju e dini mire prejardhjen time. Ne sajin tend kam arritur aq te mira sa nuk i kam pare as ne enderr. Per te mos u dhene shume pas ketyre te mirave dhe per te mos harruar prejardhjen time, kam varur ne ate dhome rroben e vjeter prej lekure delje dhe opingat qe kisha veshur diten qe erdha nga fshati. Qe nga ajo dite shkoj çdo tite ne ate dhome dhe i them vetes: “O Ajaz! Kjo eshte prejardhja jote. Te mirat dhe posti q eke fituar nk duhet te bejne qe te harrosh prejardhjen tende! Mos i harro kurre te kaluaren, nenen, babain dhe ibadetin ndaj Allahut!”
Te lutem Sultan fali shoket e mi per gabimin e tyre. Sultani i fali ata, ndersa ata me ne fund e kuptuan ndryshimin mes tyre dhe Ajazit.