PSE E PRANUAN ISLAMIN?

MAHMUD GUNNAR ERIKSON (Suedez)
.....gjatë leximit të Kur’anit, mbetesha i habitur në të dhe fillova të bindem se feja e vërtet qenka kjo e Muslimanëve. Në vitin 1950 në muajin Nëntor, vendosa të bëhem Musliman. Por, duhej të prisja edhe pak që të arrijë deri në vetëdijshmëri për drejtësinë e Islamizmit dhe në depërtimin e thellë të Tij, dhe dëshiroja që edhe pak ta bëjë hulumtimin e kësaj feje. 
Për këtë, duke shkuar në bibliotekën e përgjithëshëm të kryeqytetit, i gjurmoja veprat e shënuara për fenë Islame. Dhe tani, për tu bërë Musliman nuk më mbeti asnjë dyshim.
Në Islamizëm, ekstaza e cila më bëri për vehte më shumë, ka qenë, vetëm pse ajo është një fe e vetme plotësisht e logjikshme. Në Islamizëm, nuk ka asgjë që mendja e shëndoshë të mos e pranojë. Islamizmi urdhëron të besohet që Allahu është një. Allahu xh.sh. është Gafur dhe Rahim(Ai që falë dhe shumë i mëshirshmi). Njerëzve që të mund të  jetojnë në qetësi dhe rehati, në çdo çast u jep shumë të mira dhe begati.
Njëra prej gjërave që më pëlqejnë më së shumti në fenë Islame, është se kjo fe nuk është vetëm e Arabëve por, është fe e gjithë njerëzimit. Allahu xh.sh. është Zoti i gjithësisë.    Kurse Çifutët, në librat e shenjta të tyre, çdo herë bëjnë fjalë për Zotin e Israilëve. Do të thotë, Allahun xh.sh. e caktojnë vetëm për vehte.  Edhe një gjë të cilën e pëlqejë në fenë Islame është, se kjo fe i pranon të gjithë pejgamberët të dërguar, dhe që të gjithë i nderon(i respekton), dhe që atyre të cilët kanë besimë në fetë tjera i trajton me mëshirë. 
Një Musliman, mund të fal namaz në çdo vend ku është i pastër, bile bile edhe në kish. Ndërsa një Krishter, as që mund të afrohet pranë një xhamie.