İMAMET E METHHEBİT

İmamë të methhebit do të thotë, dijetarë të mëdhenj të cilët kanë shkruajtur nëpër libra dituri të mësuara nga hadithet sherife dhe Kur’ani kerim, dituri këto të cilat i kanë dëgjuar nga ashabët. İmamë të methhebit janë ata dijetarë të mëdhenj të fesë të cilët u kanë treguar të tjerëve ato dituri që i kanë mësuar vetë, duke u munduar ti ngjajnë mësuesve nga të cilët i kanë mësuar këto gjëra. Të gjithë ashabi kiramët kanë qenë dijetarë të mëdhenj dhe imamë methhebi.
Po të mos ishin hadithet, nuk mund të dinim se si falet namazi, sa rekatë ka, çfarë këndohet në sexhde e ruku, si falet namazi i xhenazes dhe i Bajramit, sa është masa e zekatit,cilat janë farzet e agjërimit dhe haxhit… Pra asnjë dijetar nuk mund ti dinte e ti shpjegonte këto gjëra duke studiuar vetëm Kur’anin kerim. Këto gjëra na i ka sqaruar Pejgamberi. Synnetin e kanë shpjeguar dijetarët, kështu janë krijuar edhe methhebet. Pejgamberi na urdhëron kështu ti ndjekim këto imamë.
“Për të gjithë ju është farz të ndiqni Kur’anin kerim. Nuk ka asnjë lloj arsye për ta braktisur atë. Për gjërat që nuk i gjeni dot në Kur’anin kerim drejtohuni synneit! N.q.s nuk e gjeni dot as në synnetin tim, veproni sipas fjalës së ashabëve!”
“Udhëhiquni nga dijetarët”
“Dijetarët janë udhërrëfyes”
Rruga e Pejgamberit është rruga e treguar në Kur’anin kerim, hadithe sherife dhe rruga e treguar nga sakrifica e dijetarëve.
Këto dijetarë janë imamët e mëthhebeve të drejtë Ehl-i synnet.
1-İmam Azam Ebu Hanife
2-İmam Ahmed bin Hanbel
3-İmam Muhammed Shafii
4-İmam Malik bin Enes