HAZRETI ALIU DHE KESHTJELLA E HAJBERIT

Një ditë gjatë luftimeve të ashpra përpara kështjellës së Hajberit, Resulullahu ia dorëzoi flamurin hazreti Aliut. Hazreti Aliu i ndjekur nga es-habët e tjerë u nis në drejtim të kështjellës dukë thënë tekbire. Forcat kundërshtare dolën jashtë për të luftuar. U pa se njëri nga ato doli para të tjerëve dhe u vendos përpara hazreti Aliut për t’u ndeshur me të.  Zulfikari (emri i shpatës së tij) u vërtit me shpejtësinë e një rrufeje dhe ia ndau kokën nga turi Harisit. Merhabi i cili mori vesh për vrasjen e të vëllait, mori ushtarët që kishte nën urdhër dhe doli në shesh të luftës, mu përpara hazreti Aliut. Hazreti Aliu e priti goditjen e Merhabit me mburojë. Pastaj duke u mbështetur tek Allahu goditi me aq forcë me Zulfikarin sa çau më dysh mburojën e trashë prej çeliku bashkë me kokën e Merhabit.
Es-habët arritën deri përpara dyerve të kështjellës, ku një armik goditi me shpatë mburojën e hazreti Aliut, e cila ra në tokë. Luani i Allahut vendosi të përdorë si mburojë derën e kështjellës. Tha "Bismil-lahirr-rrahmanirr-rrahim" dhe e shtrëngoi derën me dorë. Me duanë e Resulullahut e tërhoqi derën dhe e shkuli.
Kur e shkuli hazreti Aliu derën, u trondit kështjella. Shkuli me një dorë derën që zor se e mbajnë dot 10 burra të fuqishëm dhe filloi të luftonte duke e përdorur si mburojë.
I dolën përpara njëri pas tjetrit 6 luftëtarët më të fuqishëm të armikut, por Hazreti Aliu i mundi edhe këto me lejen e Allahut dhe së bashku me shokët e tij u futën brënda në kështjellë.
Pas pak nuk kishte mbetur më luftëtar i armikut që t’i dilte përpara. Fituan luftën dhe ngritën mbi kështjellë flamurin e Islamit.