E NDERUARA MASHITE (1)

 
Mashite ishte gruaja e ministrit të financës së Faraonit, në të njejtën kohë ishte edhe dadoja e vajzës së tij. Kjo megjithëse i kishte besuar fesë së hazreti Musait, e fshihte këtë gjë dhe ibadetet i bënte në mënyrë të fshehtë.
Një ditë teksa Mashite po i krihte flokët vajzës së Faraonit i ra krëhëri nga dora. Kur u ul për të marrë krëhërin, pa dashje i doli nga goja fjala “Bismil-lahirr-rrahmanirr-rrahim”.
Vajza e Faraonit u inatos shumë dhe i tha:
- Çfarë janë këto që po thua moj dado, a ka Zot tjetër përveç babait tim? Do të ankohem për ty tek babai im.
Menjëherë vrapoi tek i ati dhe i’a tregoi të gjitha. Faraoni e thërriti Mashiten dhe i tha:
- Mora vesh se ti i beson një Zoti tjetër. Thuaj a ka Zot tjetër mbi tokë përveç meje?
- O Faraon edhe ti vetë e di që nuk je Zot por vetëm një krijesë nevojtare. Ai që të ka krijuar ty është Allahu. Ti je i vdhekshëm dhe do të zhdukesh. Ndërsa Krijuesi im i cili është Allahu është i Përjetshëm. Nuk ka fund. Musai “alejhis-selam” është pejgamberi i Tij.
Faraoni i cili u inatos shumë nga lëto fjalë, vendosi që mos ta vriste menjëherë por t’i priste çdo ditë nga një organ në mënyrë që të bëhej shembull për njerëzit e tjerë. Në fillim dha urdhër që t’i shkuleshin thonjtë, pastaj e vari në tavan për flokësh.