PENDIMI (teubja)

Te pendohesh, pra te besh tebe per gjynahet e bera, eshte farz per çdonjeri. Pendimi (teubja) i bere ne perputhje me kushtet, me siguri qe pranohet. Nuk duhet dyshuar se a do te pranohet pendimi, por duhet dyshuar se a eshte bere apo jo ne perputhje me kushtet. Ai qe e ben teuben ne rregull, pastrohet sikur te mos kete bere gjynah fare. Shenjat qe deshmojne se dikujt i eshte pranuar teubja, jane keto:
1. Gjuha e tij ruhet nga fjalet e panevojshme. Largohet prej mendimit te keq, prej fshehtesive dhe prej te gjitha gjynaheve.
2. I braktis shoket e keqij, deshiron te jete bashke me te miret, me ata qe bejne vepra te mira.
3. Gjithmone eshte fytyreqeshur, sillet mire me çdokend. Ben durim ndaj munimeve.
4. Nuk shikon turpin e tjetrit. Merret me te metat e veta.
5. Ne çdo moment eshte i gatshem per vdekje.

KUSHTET E TEUBES
Hazreti Aliu ka thene: Teubja (pendimi) e vertete behet me gjashte kushte:
1. Te pendohesh per gjynahet e bera ne te kaluaren.
2. T'i braktisesh gjynahet e tanishme.
3. Te vendosesh qe te mos besh me gjynahe.
4. Te paguash hakun e Allahut te Madheruar dhe te krijeses.
5. Ashtu siç ke arritur kenaqesine e gjynahut, te arrish edhe kenaqesine e ibadeteve.
6. Trupin e ushqyer  me haram, ta shkrish me ibadete.
Dhe, nese ne gjynahet e bera ka hak te njeriut, duhet te lahesh me pronarin. Nese ke borxh, borxhet duhen paguar. Ai qe merr hallallin duke u paguar borxhet njerezve dhe per gjynahet e tjera ben tevbe, behet sikur te mos kishte bere gjynah fare.