PUNA DHE SHPERBLIMI

Një natë i nderuari Habibi Axhemi u kthye në shtëpi, gruaja i kërkoi diçka për të ngrënë sepse në shtëpi nuk kishte asgjë, por i nderuari Habibi nuk kishte se çfarë t’i jepte. Në mëngjes doli herët nga shtëpia shkoi tek kasollja e tij në breg të lumit Eufrat dhe u mor gjithë kohën me ibadet. Kur shkoi në darkë në shtëpi dhe gruaja i kërkoi përsëri për të ngrënë i’u përgjigj:
“Tani po punoj tek një njeri i cili është shumë zemërgjërë. Më tha të bëj durim 10 ditë se do të më bëjë pagesën e 10 ditëve bashkë. Më erdhi turp nga mirësia e tij e kështu nuk i kërkova dot asgjë.”
Të nesërmen shkoi përsëri tek kasollja për të bërë ibadet dhe kështu vazhdoi derisa u mbushën 10 ditë. Kur shkoi të falte namazin e ylesë filloi të mendonte se çfarë do t’i thonte gruas në darkë tani që ishin mbushur 10 ditët.
Atë ditë në shtëpinë e tij shkuan disa burra me veshje të bardha, i dhanë gruas së tij vaj, mjaltë, një dele të rjepur dhe lloje të ndryshme ushqimesh dhe i thanë asaj: (Këto ushqime i dërgon ai për të cilin punon burri jot. Kur të vijë në shtëpi thuaj se po ta shtojë punën do t’i shtohet edhe shpërblimi.)
Në mbrëmje Habibi u kthye në shtëpi i mërzitur. Aty e priti gruaja duke buzëqeshur dhe i tha:
“Ai për të cilin punojë qenka njeri shumë i mirë” dhe i tregoi gjërat që i kishin sjellë në shtëpi. Habibi e kuptoi se nga vinin këto të mira dhe filloi të bënte më shumë ibadete.