HAZRETI ALIU

Hazreti Aliu duke shkuar për në luftën e Sifinit, kur nuk arriti të gjente dot ujë për ushtarët e tij të etur, ngriti peshë një gurë të rëndë që nuk mund ta ngrinte dot njeri. Poshtë gurit filloi të rridhte ujë shumë i freskët. Pasi pinë të gjithë ushtarët, Hazreti Aliu e vendosi gurin përsëri në vend.
Në afërsi të kësaj vendngjarjeje ndodhej një kishë. Prifti i kësaj kishe i cili e kishte parë të gjithë ngarjen, erdhi u paraqit tek Hazreti Aliu dhe e pyeti:
- Pejgamber je ti?
- Jo. Jo unë jam Halifeja e Pejgamberit të fundit, Muhammedit alejhis-selam.
- Ma jep dorën që të bëhem Musliman. Hazreti Aliu i zgjati dorën.
Prifti tha:
Dëshmoj se, Asgjë tjetër përveç Allahut nuk meriton të adhurohet, Muhammedi alejhis-selam është Pejgamberi i Allahut dhe ti je mëkëmbësi i Resulullahut.
- Ti deri në kët moshë ke jetuar fenë tënde, pse e pranove fenë tonë?
-O prijësi i besimtarëve! Këtë kishë e kanë ndërtuar për personin që arrin të ngrejë këtë gur. Nga librat tonë dhe nga thëniet e dijetarëve dihet se këtu ndodhet një burim dhe sipër tij një gur. Atë gur mund ta ngrejë vetëm një Pejgamber ose mëkëmbës i tij. Kur të pashë të ngrije këtë gur, mu plotësua dëshira ime, gjeta atë që prisja prej kohësh.
Hazreti Aliu kur dëgjoi këto fjalë qau aq shumë sa lotët e tij lagën mjekrrën. Më pas tha:
- Falenderimet i takojnë Allahut që nuk më ka bërë mua nga ata që janë harruar, por nga ata që përmenden në libra.