DASHURIA PER PEJGAMBERIN

Kur ndërroi jetë Resulullahu “Sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem” Zejd bin Abdullah ishte duke punuar arën. Një sahab tjetër erdhi duke vrapuar dhe i tha: “Resulullahu u nda nga kjo jetë ndërsa ti je akoma këtu duke punuar tokën”
Zejd bin Abdullah u prek shumë nga kjo gjë hapi duart drejt qiellit dhe u lut: “O Allah nuk dua t’i mbaj në kokë sytë që nuk panë Resulullahun. Sytë që nuk kanë parë atë nuk më duhen më, ma mer dritën e syve.”
Meqë këto fjalë buronin nga zemra e tij dhe jo nga goja Allahu i’a pranoi duanë. Sytë që deri në atë moment shihnin i’u qërruan në moment.

SI ISHIN ATA
1- Kur ndërroi jetë Resulullahu “Sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem” la trashëgimi vetëm një kafshë dhe një armë. Ndërsa mburojën e kishte të lënë peng.
2- Një herë e qerasën Hazreti Ebu Bekrin me një shërbet shumë të mirë. I’u kujtua se Resulullahu nuk kishte pirë kurrë një shërbet kaq të mirë dhe nuk e piu as ai.
3- ë rrobën e Hazreti Omerit gjendeshin tre arna sipër njëra tjetrës.
4- Hazreti Aliu ka punuar në kopështin e një Arabi endacak në këmbim të një kove të vogël me hurma.
5- Kur Hazreti Fatimeja shkoi në shtëpi pas dasmës në sofër gjeti vetëm hurma dhe pak vaj ulliri.
6- Kur Sad bin Ebu Vakkas luftonte pranë pejgamberit, mundohej ta shuante urimë duke ngrënë gjethe pemësh.
Radijallahu anhum exhmain.