ENGJELLI I VDEKJES

Një ditë Ibrahimi “alejhis-selam” doli nga shtëpia dhe e kyçi derën. Kur u kthye pas pak pa se dikush kishte hyrë në shtëpinë e tij. İ çuditur e pyeti:
- Kush të futi në këtë shtëpi?
- I zoti i shtëpisë.
- I zoti i shtëpisë jam unë dhe nuk të kam futur unë brënda.
- Ka një tjetër që është i zoti i kësaj, përveç meje dhe teje. Ai është Zoti i gjithçkaje.
Ibrahimi “alejhis-selam” e kuptoi se ky ishte engjëlli i vdekjes dhe e pyeti përsëri:
- A mund të më tregosh si i’a mer shpirtim besimtarëve?
- Ktheje kokën nga unë!
E ktheu kokën dhe pa një fytyrë shumë të bukur, kurrë më parë nuk kishte parë një fytyrë aq të bukur dhe tha:
- O engjëll i vdekjes! N.q.s një njeriu që vdes i tregohet kjo fytyrë, kjo i mjafton atij. Po shpirtin e njerëzve të këqinj si e merr?
- Eshtë e vështirë që ta përballosh një gjë të tillë.
- Dëshiroj ta shoh.
- Ktheje kokën nga unë!
Ktheu kokën dhe pa një fytyrë të neveritshme. Pa një fytyrë me qime sterrë të zeza, me erë të neveritshme dhe që i dilnin flakë nga vrimat e hundës. U tremb shumë.