НАМАЗ ВАКЫТЛАРЫ

Иртән кояш туганда

Черелдәшеп кошлар сайрый.

Ә син ни эшлисең?

Әллә һаман йоклап ятасың?

Уян, ал тәһарәт!

Таң ата – намазың кыл!

Өйлә вакыты.

Кояш һава уртасында.

Аның яктылыгы һәм эсселеге тагын да артты.

Тагын йоклап калма!

Намаз вакыты җитте!

Кояш кыздыруыннан туктап,

Бату ягына авышты.

Күләгәң икеләтә зур –

Ашык, тәһарәт ал, дусым!

Моннан да булмас эше зур –

Икенде кылу безгә лазем!

Кояш батып килә:

Офыкта аклык, кызыллык.

Вакытың сарыф итмә,

Вакытың аз!

Кыл ахшам намазын!

Һава караңгылыкка батты.

Ай күренде.

Йолдызлар җем-җем киләләр.

Кара, нинди гүзәл йолдызлы һава!

Ашык, намаз вакыты җитте!

Ястү кыл!