DHIMBJA E DHEMBIT

Kohe me pare, nje besimtar qe bente shume ibadete filloi te vuante nga dhimbja e dhembit. Per kete arsye shkoi tek doktori. Doktori ishte njeri besimtar dhe me keshillat e tija bente qe shume njerez te futeshin ne rruge te drejte. Kur e pa te semurin, i tha:

• N.q.s me lejen e Allahut te shpetoj nga dhimbja e dhembit, atehere çfare do te me japesh ne kem-bim?

Besimtari pa u menduar fare tha:

• Te jap çfare te duash.

Une ne kembim desha sevapet e te gjitha ibade-teve qe ke bere deri tani.

Besimtari mendoi:”Kur te sherohem, bej perseri ibadete dhe bej perseri sevape”. Keshtu e pranoi oferten e doktorit.

Doktori i dha nje ilaç dhe dhimbja i iku menje-here. Besimtari menjehere falenderoi Allahun. Doktori qe degjoi falenderimin e besimtarit, i tha: O njeri besimtar, te gjithe ibadetet e tua nuk mjafto-jne as per tu kembyer me nje dite jete pa mundime. Tani ne kembim te dhimbjes se nje dhembi dhe te gjithe sevapet e ibadeteve qe ke bere deri tani. Çfare do te japesh n.q.s do te dhembin dhembet e tjere, koka ose çdo pjese e trupit? Siç e shikon, njeriu eshte shume nevojtar. Edhe po ta kalojme te gjithe jeten duke bere ibadete dhe te gjithe ibadetet tona te pranohen nga Allahu, valle a mjafton per te bere falenderimin e vetem te nje frymarrjeje qe mar-rim ne kete bote?

Atehere a te duket e drejte qe njerezit te kerkojne diçka te kembim te ibadeteve te tyre? Ne jemi kri-jesa te Allahut dhe duhet te bejme ate qe na takon. Duhet ta pranojme ses a nevojtare jemi ndaj Allahut.