ENGJELLI I VDEKJES

Një ditë Ibrahimi “alejhis-selam” doli nga shtëpia dhe e kyçi derën. Kur u kthye pas pak pa se dikush kishte hyrë në shtëpinë e tij. İ çuditur e pyeti:

• Kush të futi në këtë shtëpi?
• I zoti i shtëpisë.
• I zoti i shtëpisë jam unë dhe nuk të kam futur unë brënda.
• Ka një tjetër që është i zoti i kësaj, përveç meje dhe teje. Ai është Zoti i gjithçkaje.

Ibrahimi “alejhis-selam” e kuptoi se ky ishte engjëlli i vdekjes dhe e pyeti përsëri:

• A mund të më tregosh si i’a mer shpirtim besimtarëve?
• Ktheje kokën nga unë!

E ktheu kokën dhe pa një fy-tyrë shumë të bukur, kurrë më parë nuk kishte parë një fytyrë aq të bukur dhe tha:

• O engjëll i vdekjes! N.q.s një njeriu që vdes i tregohet kjo fytyrë, kjo i mjafton atij. Po shpirtin e njerëzve të këqinj si e merr?
• Eshtë e vështirë që ta përballosh një gjë të tillë.
• Dëshiroj ta shoh.
• Ktheje kokën nga unë!

Ktheu kokën dhe pa një fytyrë të neveritshme. Pa një fytyrë me qime sterrë të zeza, me erë të neveritshme dhe që i dilnin flakë nga vrimat e hundës. U tremb shumë.