QEFINI I HAZRETI EBU BEKRIT

Një ditë, pas vdekjes së Resulullahut, Bilali Habeshi shkoi përpara derës së nënës së bes-imtarëve Aisha Siddika Radiallahu anha dhe trokiti. Nga brenda dëgjoi zërin e Aisha Siddika që thoshtë duke qarë.

• Kush troket në derën e zemrës që është duke u djegur nga zjarri i ndarjes?
• Ndihmësi i Resulullahut Bilali...Si jeni pas ndarjes nga Resulullahu?
• O Bilal! E si ndjehet peshku kur e kanë nx-jerrë jashtë ujit? Sot pashë në ëndërr Resulul-lahun që po ecte bashkë me engjëjt. E pyeta se ku po shkonin. Më tha se po shkonin të prisnin shpirtin e babait tim Ebu Bekrit.

Hazreti Bilali shkoi pranë hazreti Ebu Bekrit dhe i tregoi endrrën që kishte parë Aishja. Hazreti Ebu Bekri tha:

• Betohem mbi Allahun se mbrëmë të njejtën ëndërr pashë edhe unë. Shko dhe thërrite bijën time Aishen të më shohë edhe një herë të fun-dit!

Gjatë kësaj bisede futet brënda Aishja dhe thotë:

• Baba të kam sjellë një qefin të pastër.
• Bija ime lëre atë qefin! Më bëni për qefin ato rroba që kisha veshur ditën që u bëra musliman! Sepse shpeshherë qaja nga frika që të vjen nga dashuria për Allahun dhe i fshija sytë tek ato rroba. Mbase për hir të atyre lotëve Allahu teala më mëshiron.