FJALE TE ARTA

Të këshillohesh me të tjerët e mposht nefsin.
Çdo namaz quaje si namazin e fundit që po fal.
Vendimi meret sipas pasojave që do të ketë.
E keqa përfapet shpejt si përmbytja.
Mundohu që të marësh dua nga të gjithë.
Puna më e zorshme është të shkruash libër fetar.
Bëj dua që të japësh shpirt si shehid.
Puna më me vlerë është t’i shërbesh fesë tonë.
Mos u inatos, bëhu i butë, puno shumë!
Edukata eshtë të njohësh gabimet e tua.
Edhe po të bësh shumë ibadet, përsëri bëj teube.
Çdo ditë jetoje si ditën e fundit të jetës tënde.
Po të bësh pirë, do të gjësh vetëm mirë.
Armët e këtij shekulli janë fytyra e qeshur dhe fjalët e ëmbla.
Njeriu afrohet tek Allahu duke marrë dua nga të tjerët.
Të shohësh ftytyrën e besimtarit është ibadet.
Pengesa e çdo të mire janë vetë njerëzit.
Fytyra e qeshur është shenjë e besimit.
Në Ahiret çdo njeri do të pyetet për të gjitha veprimet që ka bërë.
Qëllimi jonë duhet të jetë që të paktën të shpëtojmë një njeri nga zjarri i xhehennemit.
Atë që tregohet modest, e lartëson Allahu.
Kurrë mos e shihni veten më lart se të tjerët.
Të japësh është gjithmonë më mirë se të marrësh.
Shkaku i gjithë shqetësimeve është kryerja e gjynaheve.
Të thuash, unë kam të drejtë, është mendjemadhësi.
Ai që i thotë “sa e bukur” një harami bëhet kafir.
Trupin që ushqehet me harame e djeg zjarri.
N.q.s ti i do krijesat e Allahut, Allahu të do ty.
Ai që nuk ka frikë se mund të vdesi pa besim, vdes pa besim.
Ai që nuk respekton orarin e punës është hajdut.
Dy gjëra e zbukurojnë njeriun: modestia dhe edukata.
Dy gjëra mos i harro kurrë: vdekjen dhe Allahun teala.
Shkaku për të arritur të mirat është duaja e prindërve.
N.q.s një nënë nuk e zgjon fëmijën e saj për të falur namaz është njëlloj sikur ta ketë hedhur me duart e veta në zjarrin e xhehennemit.
Kur një njeri meret me punë të kota është shenja që Al-lahu nuk e do atë njeri.
Ai që nuk falenderon njerëzit nuk e falenderon dot Allahun.