KALENDARI I TURQISË ENGJELL JE TI
Sapo doli jashte era e ftohte i’a mpiu fytyren, por atij i kishte mbetur mendja tek nje fjali qe kishte lexuar: “Allahu i degjon duate dhe i pranon…” I hutuar u fut ne makine, e ndezi dhe u nis per ne shtepi. Kur po arrinte ne rrugen kryesore i erdhi ne zemer nje ndjenje e çuditshme. Kjo ndjenje i thonte te ndalte makinen, te zbriste dhe te blinte nje shishe qumesht. Ne fillim nuk i’a vuri veshin dhe vazhdoi te ngiste makinen. Por kjo ndjene e shtrengoi fort edhe nje here tjeter. İ’u bind ndjenjes se tij, zbriti nga makina, bleu nje shishe qumesht dhe vazhdoi perseri rrugen. Tek po kalonte perpara nje rrugice, nje ze nga brenda i tha q ete kthente aty. Pasi kishte bere pak rruge ne ate sokak po i njejti ze i tha te ndalonte makinen. Ndaloi dhe e parkoi makinen ne krah te djathete. Perseri i njejti ze e urdheroi: “Shko dhe jepja shishen e qumeshtit njerezve ne shtepine perballe.”
Ne fillim ngurroi pak pastaj tha me vete: “Le te me quajne te marre pot e duan” dhe i ra ziles. Brenda shtepise u degjua zhurme hapash. Nga brena nje ze burri e pyeti: “Kush je? Çfare kerkon?” Deshi te largohej qe aty, por ne ate moment u hap dera.
I’a zgjati shishen e qumeshtit burrit qe hapi deren dhe tha “Urdheroni”. Burri sapo pa shishen e qumeshtit e mori dhe u fut me vrap brenda. Me pas u duk nje grua qe u nis drejt kuzhines. Me pas i zoti i shtepise u kthye perseri tek dera, ne krahe mbante nje foshnje qe qante. Edhe nga syte e burrit filluan te rridhnin lote. Duke qare mezi arriti te thonte keto fjale: “U bene 2 muaj qe kemi ardhur ne kete qytet. Nuk kam gjetur dot pune akoma. Me ndihmen e miqve dhe shokeve kemi arritur deri ne kete dite. Por sot nuk na kishin mbetur me para per t’i blere qumesht femijes sone. Gruaja gjithmone bente dua: [O Allah! Na dergo qumesht me an ete nje engjelli!] Ti mos je valle nje engjell q eke marre pamjen e nje njeriu?..”
Burri qe kishte sjelle qumeshtin i dha me zor te zotit te shtepise te gjitha parate qe kishte m evete dhe u nis drejt makines se tij sepse fjalet i kishin mbetur ne gryke…