FJALE TE ARTA

∑ Të këshillohesh me të tjerët e mposht nefsin.
∑ Çdo namaz quaje si namazin e fundit që po fal.
∑ Vendimi meret sipas pasojave që do të ketë.
∑ E keqa përfapet shpejt si përmbytja.
∑ Mundohu që të marësh dua nga të gjithë.
∑ Puna më e zorshme është të shkruash libër fetar.
∑ Bëj dua që të japësh shpirt si shehid.
∑ Puna më me vlerë është t’i shërbesh fesë tonë.
∑ Mos u inatos, bëhu i butë, puno shumë!
∑ Edukata eshtë të njohësh gabimet e tua.
∑ Edhe po të bësh shumë ibadet, përsëri bëj teube.
∑ Çdo ditë jetoje si ditën e fundit të jetës tënde.
∑ Po të bësh pirë, do të gjësh vetëm mirë.
∑ Armët e këtij shekulli janë fytyra e qeshur dhe fjalët e ëmbla.
∑ Njeriu afrohet tek Allahu duke marrë dua nga të tjerët.
∑ Të shohësh ftytyrën e besimtarit është ibadet.
∑ Pengesa e çdo të mire janë vetë njerëzit.
∑ Fytyra e qeshur është shenjë e besimit.
∑ Në Ahiret çdo njeri do të pyetet për të gjitha veprimet që ka bërë.
∑ Qëllimi jonë duhet të jetë që të paktën të shpëtojmë një njeri nga zjarri i xhehennemit.
∑ Atë që tregohet modest, e lartëson Allahu.
∑ Kurrë mos e shihni veten më lart se të tjerët.
∑ Të japësh është gjithmonë më mirë se të marrësh.
∑ Shkaku i gjithë shqetësimeve është kryerja e gjynaheve.
∑ Të thuash, unë kam të drejtë, është mendjemadhësi.
∑ Ai që i thotë “sa e bukur” një harami bëhet kafir.
∑ Trupin që ushqehet me harame e djeg zjarri.
∑ N.q.s ti i do krijesat e Allahut, Allahu të do ty.
∑ Ai që nuk ka frikë se mund të vdesi pa besim, vdes pa besim.
∑ Ai që nuk respekton orarin e punës është hajdut.
∑ Dy gjëra e zbukurojnë njeriun: modestia dhe edukata.
∑ Dy gjëra mos i harro kurrë: vdekjen dhe Allahun teala.
∑ Shkaku për të arritur të mirat është duaja e prindërve.
∑ N.q.s një nënë nuk e zgjon fëmijën e saj për të falur namaz është njëlloj sikur ta ketë hedhur me duart e veta në zjarrin e xhehennemit.
∑ Kur një njeri meret me punë të kota është shenja që Allahu nuk e do atë njeri.
∑ Ai që nuk falenderon njerëzit nuk e falenderon dot Allahun.