MUAJI I RAMAZANIT MUAJ I

PENDIMIT, MESHIRES E FALJES (1)
Buhariu dhe Muslimi përcjellin nga Ebu Hurejra (r.a.) se Profeti Muhamed (s.a.v.s) ka thënë: “Kur vjen Ramazani hapen dyert e xhenetit sepse në këtë muaj hënor besimtarët bëjnë vepra të mira, mbyllen dyert e zjarrit sepse numri i mëkatarëve pakësohet tek besimtarët këtë muaj dhe shejtanët nuk veprojnë si në muajt e tjerë”.
Agjërimi është devocion i plotë para Allahut për të cilin besimtari do të shpërblehet me shpërblime të pakufishme. Agjëruesi fiton kënaqësinë dhe bujarinë e Allahut e, për pasojë do të fitojë edhe xhenetin në të cilin do të hyjë nga një derë e veçantë që është përgatitur prej Tij vetëm për agjëruesit e që quhet Err-rrejan. 
Agjëruesi pajiset me virtyte të larta, ai lufton me vetveten duke frenuar pasionet dhe epshet.  Agjëruesi edukohet më shumë se askush me durimin. 
Agjërimi e ndihmon njeriun që nëpërmjet privimit nga të ngrënit të filtrojë sa më shumë mënyrën e tij të të menduarit. Llukmani i ka thënë të birit: “O biri im! Në rast se ti do të mbingarkohesh stomakun tënd me ushqim, atëherë mendimet e tua do të flenë, do të zhduket nga koka jote gjykimi, e, gjithashtu, gjymtyrët e tua do të jenë të dobëta për të ushtruar adhurim”.
Agjërimi i mëson njeriut rregullin dhe zbatueshmërinë e këtyre rregullave, mbasi ai e detyron agjëruesin të hajë e të pijë në një kohë të caktuar. Ky është shembulli më i mirë i njësimit të muslimanëve, të cilët agjërojnë në të njëjtën kohë në të gjithë rruzullin tokësor duke u bashkuar në të vërtetën absolute se Zoti i tyre është Një. 
Agjërimi zhvillon tek njeriu virtytin e mëshirës dhe të vëllazërisë ndërmjet muslimanëve.                  (Vijon)