QESJA E LAGUR

Një grua kishte një ves shumë të mirë, sa herë që fillonte të bënte ndonjë punë ose kur kapte diçka me dorë, thonte patjetër Bismil-lah. Burri i saj i cili ishte shumë i pasur, nuk e pëlqente këtë ves të mirë të gruas së tij. Një ditë mendoi t'i bënte gruas një lojë që t'i tregonte asaj që Bismil-lahi nuk kishte gjithmonë vlerë. Me këtë qëllim i dha gruas një qese me florinj dhe e porositi që ta fshihte mirë.
Gruaja e mori qesen dhe e fshehu në sënduk. Si gjithmonë përpara se të hapte sëndukun dhe kur e mbylli atë tha Bismil-lah. Pas pak burri që e kishte ndjekur per ta parë se ku do ta fshihte qesen me florinj, shkon dhe e merr atë dhe e hedh në një pus me ujë.
Kur u kthye në darkë në shtëpi i tha gruas: " Më duhen ca para, shko merri dhe m'i sill florinjtë që t'i dhashë t'i fshihje."
Gruaja që nuk dinte asgjë nga sa kishin ndodhur, shkon tek sënduku e hap atë duke thënë Bismil-lah dhe nxjerr që aty qesen me florinj, që për çudi pikonte ujë. E hutuar nga kjo i thotë burrit:
- Shumë e çuditshme, si të jetë lagur vallë?
Burri filloi të dridhej dhe menjëherë bëri teube për atë që kishte bërë...